Chatlog Art & Roos

Op 10 september 2005 mocht RealityNet Art Rooijakkers en Roos van den Acker, presentatoren van Terra Incognita 2005, verwelkomen in een speciale chat sessie. Hieronder de relevante tekst van deze sessie.

Vet gedrukt de moderator (Lorelei) en in gewone letters Art en Roos.

Welkom Art en Roos en iedereen!!

Zijn jullie klaar voor de eerste vraag?
Roos: Vuur maar af.

Wat vinden jullie leuker om te doen PE of TI?
Roos: Beide programma's zijn fantastisch om te doen, alleen vind ik Peking leuker omdat ik meer te zien krijg en ik kan rondreizen. Bij Terra of ER zat ik 2 maanden lang op een eiland waar ik niet vanaf kon. Dat reizen maakt het wel heel zwaar. Over twee weken vertrekken Art en ik trouwens weer 2 maanden om een nieuwe Peking op te nemen. Heb er zin in Deze keer eindigen we in een land waar Brad Pitt al gezeten heeft.

Hehe. Brad Pitt altijd goed

Roos, wat was jouw eerste indruk toen je te horen kreeg dat je de presentator werd van Terra Incognita?
Roos: Ik vond het jammer dat ik ER kwijt was, Talpa heeft dat gekocht he. Maar we hebben lang rond de tafel gezeten om met een waardig alternatief te komen en ik hoop, ik denk dat het gelukt is. Ik sta te popelen om programma's in het buitenland op te nemen en als het dan een stapje verder gaat dan ER ben ik er zeker graag bij. Dus, Nicky, ik was vereerd.

Roos, in een interview zeg je dat je de confronterende tv beu bent. Denk je dat dat ook voor de kijkers geldt? Zo ja, zijn daar concrete aanwijzingen voor?
Roos: Moeilijk, ik spreek alleen uit eigen ervaring, ik denk nu wel dat er al genoeg miserie en ruzie in de wereld is om dan nog es 's avonds op tv ruzie te zien, misschien te veel van het goede, voor mij dan toch. Het doet deugd om mensen es te zien genieten, vind ik. In plaats van te bekvechten heel de tijd.

Hoe voelt het om vaak weg te zijn van jullie vrienden/familie/vriend(in)?
Art: Dat is soms wel moeilijk, maar tegelijkertijd maak je -vooral bij Peking- zo verschrikkelijk mee op een gemiddelde dag dat je eigenlijk...
Roos: Ik heb daar niet zoveel problemen mee, ik heb bijna nooit last van heimwee.
Art: bijna geen tijd hebt om heimwee te krijgen.
Roos: Dat is ook waar. En een cameraman als vriend kan ook veel doen haha.
Art: Maar we smsen allebei wel vaak met thuis toch Roos?
Roos: En bellen, als het kan. Met mammie en pappie, want die maken zich vaak zorgen of hun dochter genoeg te eten krijgt in het verre oosten

Volgende vraag is ook weer voor jullie beide.
Roos: Kom maar op met die vraag, ik sta op scherp.
Art: Ik ben er ook helemaal klaar voor, kan ik eindelijk laten zien dat die typecursus van me ergens goed voor was.

Jullie hebben aangegeven dat een eventueel vervolg zich in de woestijn of in Zuid-Amerika af zou kunnen spelen, zijn er duidelijke eisen aan de kijkcijfers van Terra Incognita om een vervolg te garanderen, of krijgt het programma wat tijd om een publiek op te bouwen?
Roos: Ik denk wel dat Terra een kans zal krijgen om een vervolg te maken, ook al zijn de cijfers niet zo denderend. Iets nieuws moet groeien, ER heeft ook een publiek moeten opbouwen, pas na het derde seizoen begonnen de cijfers te stijgen.
Art: In Nederland is over de de verwachtingen nog niet afgesproken. Voorlopig bekijken we rustig hoe het programma ontvangen en bekeken wordt, voordat er een besluit wordt genomen over een eventueel vervolg!

Wat verwacht je dan van zo'n vervolg, zal het heel anders zijn denk je?
Roos: De woestijn lijkt mij een serieuze verandering!!!
Art: Tja, als je naar een ander gebied gaat zoals een woestijn, gaat het programma er meteen heel anders uitzien natuurlijk.
Roos: Dat is de enige link die je op dit moment met ER kan maken, het feit dat de spelers in bikini op het strand zitten.
Art: Het lijkt mij ook een uitdaging, heftig ook om twee maanden in een woestijn moet leven....
Roos: Art, ga maar al een tentje kopen!

Zo langzamerhand worden we doodgegooid met realtyprogramma's. Wat merken jullie zelf van de toenemende concurrentie op realitygebied?
Art: Wat ik ervan merk, is dat je inderdaad de laatste tijd veel meer realityprogramma´s in de gidsen tegenkomt. Blijkbaar is het op dit moment dus een populair genre, maar het is ook een moeilijk genre, dus ik denk dat je wel ervaring moet hebben om een goed realityprogramma te maken en dat hebben Kanakna, Net5 en VT4 inderdaad volgens mij
Roos: Tja, ik vind dat Kanakna, het productiehuis dat ER heeft gemaakt en Peking en nu ook Terra, de sterkte heeft om altijd aan de top van de reality programma's te staan. Vandaar dat ik het fijn vind om met hen te werken maar ik geef het toe, ik dacht dat 2 jaar geleden het genre reality al uitgestorven zou zijn. Het lijkt tegenwoordig ook allemaal wat op elkaar en het gaat steeds verder.
Art: Er zullen voor mijn gevoel wel een aantal programma´s verdwijnen, al weet ik niet welke, hopelijk niet Peking of Terra?
Roos: Ik hoop dat de productiehuizen mensen, de deelnemers in hun waarde laten. Neem zoek de homo bij jullie op tv. Ik vind dat te ver gaan. Het gaat steeds verder.

Maar is verder ook beter?
Art: Ik denk niet dat ´verder´ altijd beter is.
Roos: I totally agree Art.

Denken jullie dat er nog veel groeipotentieel is in het genre Reality tv? Hoe moet het zich ontwikkelen denken jullie?
Roos: Dat mensen zelf hun eigen programma's maken, hun ervaringen opnemen, misschien via digitale tv.
Art: Volgens mij heeft elk realityprogramma wel iets ´extra´s´ nodig. Dus zoals bij Peking Express, dat je als kijker ook iets van andere gebieden ziet. Andere landen, andere culturen.
Roos: je moet mensen in hun waarde laten, hen respecteren, ik heb een programma gezien in de USA, Meet Joe shmo en dat is ronduit erg. 12 deelnemers en 1 persoon die niet weet dat de anderen acteurs zijn, ze laten hem echt belachelijke dingen doen. En hij trapt er ronduit in.

Quote Roos: "Reality-Tv slaat een richting in waarin het verhaal domineert." Betekent dit dat je denkt dat het nieuwe concept van Terra Incognita in de toekomst ook in andere realityprogramma's terug te vinden zal zijn?
Roos: Het is een richting die wij hebben ingeslagen om een verschil te maken met het huidige aanbod. Of dat de toekomst is? Geen idee. Er zullen meerdere mengvormen ontstaan, denk ik. Zoals bijvoorbeeld documentaire vermengt met reality.

Vraag voor beiden: Terra Incognita doet me denken aan een SF-verhaal van 40 aar geleden, Universeel Experiment, van Edmund Cooper, kennen de presentatoren dat boekje?
Roos: Nee, leg es uit?
Art: Nee, dat kan ik ook niet. Maar ben benieuwd.
Roos: Een westers volk dat in de voetsporen treedt van een oosters volk?
Art: Of in de voetsporen van aliens?
Roos: Haha.
Art: Of aliens in de voetsporen van zeenomaden?
Roos: Dat zou nog es tv worden, grapje. Ik speel wel voor alien dan.

4 willekeurige bewoners worden gedropt in een vreemde wereld. En moeten zich zien te redden met hulpmiddelen die doen denken aan wat in TI te zien is.
Art: Ja, en dan blijken de andere aliens ook allemaal acteurs te zijn.
Roos: Ah ja, basis idee lijkt er idd op.

Beetje moeilijk antwoorden als je het boekje niet kent lijkt me.
Roos: Nee, ik had er nog nooit van gehoord.
Art: Kende ik nog niet, maar ben nu wel benieuwd naar het boek.

Zijn er ook dingen dat niet zo leuk is aan presenteren?
Roos: Ja, zeker bij reality programma's als deze.
Art: Uhm dat je na 3 uur slapen er toch moet fris moet zijn... Daar ben ik ook niet zo goed in.
Roos: Je moet afstand houden van de deelnemers en soms wil je die mensen gewoon graag helpen maar dat mag niet.
Art: En inderdaad zoals Roos zegt, is dat soms moeilijk. Bovendien zijn de omstandigheden waarin we werken soms niet altijd even makkelijk...
Roos: Verre van.
Art: Maar uiteindelijk is dat ook wel weer de kick vaak!

Vraag aan jullie beiden: Het lijkt erop dat groepsprocessen een redelijk zware weegfactor hebben bij Terra - zowel op het vasteland door het degraderen van of promoveren naar Koh Muk als op Koh Muk zelf. In hoeverre vinden jullie dat Terra een strategisch spel is? En in hoeverre speelt die dynamiek van degradatie en promoveren nog een extra rol hierin?
Art: Terra is zeker een strategisch spel! Je bent afhankelijk van je medespelers die ook je concurrenten zijn. Je zult zien dat de strijd in de loop van het spel dan ook steeds heviger wordt.
Roos: Als je niet goed in de groep ligt gunnen de anderen het je niet om je promotie te geven.

Is het anders strategisch dan bijvoorbeeld bij ER?
Art: Ja, want je moet bij Terra op zien te klimmen in het spel. Het is niet voldoende om in het eerste kamp te blijven.
Roos: Ik vind dat het eigenlijk wel op hetzelfde neerkomt, wie het best kan omgaan met verscheidene soorten mensen haalt het.
Roos: Ik heb het dan over de houding van de deelnemers.
Art: Je moet naar het hoogste niveau klimmen, dat vind ik wel een verschil. Maar uiteindelijk...
Art: Klopt wat Roos zegt, natuurlijk ook. Mensen worden door ons in een emotionele snelkookpan geplaatst net als bij Robinson.
Roos: Ik ben wel blij dat er niemand weggestemd hoeft te worden. Dat is positiever.
Roos: Klopt wat jij zegt ook Art.
Art: Haha, wat zijn we het weer eens!
Roos: Het perfecte duo. Haha.
Art: Belooft veel goeds voor de komende opnameperiode!
Roos: Heb er zin in. Nog twee weken.
Art: Ik ook!

Weten jullie zelf het antwoord cq de oplossing van het mysterie?
Roos: Tuurlijk.
Art: Jep.
Roos: Dat zou stom zijn als we een programma presenteren waar wij het gegeven waar het om draait niet weten.
Art: Maar, daar gaan we niks over zeggen natuurlijk... sorry!

Hehe ach wat is het je waard?
Art: Uhm, een goed tentje voor in de woestijn?

Roos: Wat ik leuk vind aan Terra maar waar veel mensen het moeilijk mee hebben is dat je ook als kijkers alles nog moet ontdekken net als de spelers. Het is ook voor jullie een ontdekkingsweg.
Art: Dat vind ik inderdaad ook leuk!
Roos: Dat frustreert veel vrienden van me.
Art: Samen met de spelers ontdek je als kijker steeds meer over het spel, het programma, etc...

Ok, volgende vraag voor beiden weer: Uit de beelden blijkt dat sommige kandidaten tijdens het spel wellicht de psychologische impact ervan niet goed in konden schatten, of hun grenzen onderkenden. Geldt dat sterker voor een spel als Terra dan bijvoorbeeld bij Peking?
Art: Ik denk dat dat voor Terra inderdaad sterker geldt dan voor Peking.
Roos: Ik denk van wel omdat ze totaal niet wisten aan welk spel ze begonnen. Bij Peking weten ze nu wel al wat bedoeling is.
Art: En ook omdat je met onbekenden moeten leven en je bij Peking als koppel kan rondreizen.
Roos: Dat vond ik stiekem heel fijn dat niemand op voorhand wist wat komen zou.
Art: Ja, ze wisten niet meer dan dat ze meegingen doen aan een realityspel op een exotische lokatie.

Oh ja? waarom dan?
Roos: Dat maakt het zwaarder bij Terra, je hebt geen vriendje die je allang kent.
Art: Dus dat was echt een sprong in het diepe, weet niet of ik zo´n enorm avontuur aangedurfd zou hebben!
Roos: Bij ER kunnen de kandidaten vaak al voorspellen wat de volgende dag ging gebeuren, nu was het compleet nieuw en werden ze keer op keer verrast.

Dat zal met de loop van de serie gaan groeien denk ik.
Roos: Tuurlijk, let maar op.
Art: Een unieke ervaring voor de spelers dus.
Art: En ook voor de kijker. Want stel dat het programma volgende jaar terugkomt is die nieuwigheid eraf en kun je je ook als kijker meer bij het format voorstellen...

Art, ben je tijdens de eerste PE reeks, terwijl je compleet nieuw was gebukt gegaan onder de enorme druk of heb je een en al genoten?
Art: Ik heb enorm genoten, maar was af en toe natuurlijk ook flink zenuwachtig! Vooral bij het begin in Peking, toen iedereen van de crew eens kwam kijken hoe ´die nieuwe´ het zou gaan doen, vond ik het wel heel spannend! Maar van de reis, van de gebieden, van de samenwerking met Roos en veel meer dingen heb ik wel genoten!

Wat zijn precies jullie taken tijdens producties als PE of TI? Behelst dat alleen presentatie, casting en voice over bij de afleveringen? Of zijn er nog meer taken waar wij geen weet hebben?
Roos: Art doet nog veel meer!!!!
Art: Haha! Wat dan?
Roos: Ik wil zoveel mogelijk deel uitmaken van het hele proces.
Art: ´s Nachts friet bestellen voor de crew.
Roos: Koffie brengen. Haha.
Art: Nee ff serieus, ik ben voor Net5 de eindredacteur van deze programma´s en ben dus voortdurend met de producenten aan het overleggen over de voortgang van het programma en wat we kunnen bedenken om de spelers op het verkeerde been te zetten. En achteraf monteer ik inderdaad mee aan het afleveringen. Eerst als verslaggever, nu als eindredacteur.
Roos: Nee, ik doe de castings mee, ik denk mee, we zitten gewoon bij het grote denkproces. Art is ook heel goed in het monteren. dat moet ik nog leren. Ik zou het niet fijn vinden om gewoon het poppetje te zijn dat haar tekstjes op zegt, dat geeft me geen voldoening.

Dus een aardige vinger in de pap?
Roos: Een dikke vinger.

Wat fascineert jullie het meest aan het presenteren van Realityprogramma's zoals PE en TI?
Roos: De wereld zien, andere culturen ontdekken, bijleren als mens, groeien als mens.
Art: Yep.
Roos: Wat ik ook fijn vind is, ik ben maar de rode draad, ik kan perfect leren hoe tv in elkaar zit omdat de deelnemers de hoofdrol spelen.
Art: En het feit dat je met een crew van enkele tientallen mensen naar de andere kant van de wereld reist om daar met maar 1 ding bezig te zijn, vind ik ook wel iets romantisch en bijzonders hebben.
Roos: Ik ben ooit begonnen op radio dus Reality tv is perfect om de kneepjes te leren, vind ik.

Is bij het idee van het spel de piramide van Maslow een basisprincipe geweest? M.a.w. als je voorziet in de meest basic basisbehoeften van een mens (eten, drinken, veiligheid) naar welke behoefte de mens dan hongert, wat de mens prikkelt? (oa behoefte aan sociale contacten, behoefte aan aanzien en waardering, aan ontwikkeling). Dat die prikkeling als het ware telkens een niveau verdiept?
Roos: Inderdaad.
Art: Ja, zou je wel kunnen zeggen.

En dat heeft men getracht te doen door die drie niveau's dan?
Art: Je zou het als een illustratie daarvan kunnen zien ja.
Roos: Hoe verder je komt in het spel, hoe verder je afstaat van je eigen wereld.
Art: Hoe verder je komt, hoe meer je dus op jezelf wordt terug geworpen.

Intrigerend

Zouden jullie zelf ook aan zo'n programma meedoen (Peking Express of Terra Incognita)?
Roos: Nee. Haha. Bij mij hoeft er geen camera op te staan.
Art: Ik zou aan Peking denk ik wel mee willen doen. Maar Terra weet ik niet.
Roos: Die programma's zijn wel degene waar ik zou naar kijken en wat ik ook zou willen doen maar gewoon met mijn vrienden. Ik kom al genoeg op tv.
Roos: Wij samen art aan Peking meedoen. Zouden we winnen?
Art: Euhm....

Vast wel want jullie kennen alle sluiproutes.

Roos: Ik zou veel te stressy zijn, ik ben een stresskonijn.
Art: Als ik jou laat liften en zelf in de bosjes ga zitten, maken we wel een kans, denk ik.
Roos: Smerig!
Art: Als ik langs de kant van de weg sta, rijdt iedereen door, joh!

Hoe kijken jullie zelf terug naar jullie eigen presentatie. Wat vind je goed/slecht aan jezelf?
Roos: Ik, stoor me aan zoveel. Het is moeilijk om jezelf te zien op tv maar het is wel leerrijk om geconfronteerd te worden met je fouten. Ik heb altijd commentaar op mezelf. Ik haat het dat ik mijn handen nooit kan stilhouden.
Art: Ik vind het ook raar en moeilijk om mezelf terug te zien... Heb toevallig gisteren een stukje Peking terug gezien, oei, dat was schrikken! Dat jullie het met mij hebben uitgehouden.
Roos: Komaan he, niet overdrijven Rooijakkers.
Art: Maar goed, je bent altijd kritischer op jezelf dan op anderen natuurlijk.

Geloof dat niemand dat er aan afzag hoeveel jullie afzagen

Als er al een paar Pekings zijn geweest, komt er dan ook een All-star Peking?
Roos: Wie weet?
Art: Wie weet. zou wel leuk zijn volgens mij.
Roos: Ja, stel je voor Reinier en Clarinca tegen Rinck en Jorien en Jeske en Elias, Hans en Rani, Jeroen en Manja, woei. We zouden hun niet kunnen bijhouden.

Door de omstandigheden en extremen in het spel leer je ook de duisterder zijde van de karakters van de kandidaten misschien in stroomversnelling kennen. Zijn er nog dingen in die emotionele beleving of dat gedrag die je zelf ook echt raken, ontroeren bijvoorbeeld?
Roos: Veel, bijna altijd.
Art: Ik ben tijdens Terra en ook bij Robinson en Peking wel ontroerd geweest door de heimwee van mensen.
Roos: Als mensen zichzelf tegenkomen, gaat dat heel diep.
Art: De pure liefde die ze voelden voor de mensen thuis, en dat ze erachter kwamen niet zonder die mensen thuis te kunnen! Of klink ik nu als een personage uit een bouquetreeks romannetje?

En dat komt extra hard aan in zo'n omgeving waarin je op jezelf teruggeworpen bent?

Roos: Ik herinner me Robin tijdens ER nog heel goed. Toen hij van die balk afviel, brak hij even. Dat ging echt diep, Robin die zich altijd sterk hield als psycholoog.
Art: Of toen Jeroen en Manja bij Peking afvielen! Dat was ook heftig!
Roos: En dan wil je eigenlijk met hen praten maar dat mag niet, dat maakt onze job moeilijk, voor mij dan toch.

Schatten mensen zichzelf ook anders in van te voren denk je? Hoeveel zelfkennis heb je nodig om voor een realityserie te worden geselecteerd?
Roos: Ja, absoluut. Velen onderschatten het.
Art: Ja, ze schatten zich anders in, omdat je niet kunt voorspellen hoe je reageert in zulke zware omstandigheden.
Roos: Ze weten niet hoe het echt is. Het is totaal anders dan op tv als je het zelf ervaart, je voelt de hitte niet op tv, je hebt niemand die dicht bij je staat om effe stoom tegen af te blazen, respect!!!!!! Voor al diegenen die het volhouden.
Art: Absoluut! Art maakt een diepe buiging!

Was er een speciale reden dat jullie voor Terra zoveel mensen die raakvlakken met het vak psychologie hebben geselecteerd of was dat puur toeval?
Roos: Eigenlijk toeval. Het waren de mensen die ons het meest aanspraken.

Hoe vinden jullie het om een beroep uit te oefenen waar er zo enorm door de massa op je wordt gelet, hoe je eruit ziet, hoe je praat, hoe je je gedraagt alles?
Art: Dat is wel raar soms!
Roos: Ik beschouw mijn job als een job, niet meer of niet minder, je moet alleen een olifantenhuid hebben want iedereen heeft een mening over je. Ik probeer gewoon mijn ding te doen met heel mijn hart en ziel en ik hoop dat dat overslaat.
Art: Geldt hetzelfde voor mij, en vooral niet alles lezen dat er over je geschreven wordt, haha.
Roos: Klopt haha.
Roos: Dan willen ze ook nog es weten wie je nieuwe lief is, alsof dat interessant is, pfffffffffft.

Wat is het vreemdst wat iemand ooit heeft gedaan bij zijn aanmelding?
Art: Ik heb voor deze Peking van twee mensen een poster van 2 meter breed en 3 meter lang gekregen... en volgens mij werden jullie bij Robinson bedolven onder de flessenpost toch Roos?
Roos: Goh, een hutje gemaakt uit bamboe, prachtig was dat.
Art: Er lopen veel creatieve mensen rond, dat blijkt!
Roos: Ja, flessen met een brief in en koksnoten.
Roos: Liedjes zingen durven ze ook wel, das leuk.
Roos: Ik ben er wat mensenschuw van geworden moet ik eerlijk toegeven. Ik ga veel naar Nederland, daar wordt ik weinig herkend.

Maak je vrienden met degene met wie je werkt? (want je bent toch lang van huis?
Roos: Ja, absoluut, je wordt een heel hechte groep in die twee maanden.
Art: Ja absoluut! Je wordt in die twee maanden bijna familie...
Roos: Wij maken zelf ook zo'n avontuur mee als de deelnemers.
Art: Je bent echt op elkaar aangewezen!
Roos: Je zit twee maanden in een fictieve werkelijkheid.
Art: Dat vindt ik ook het mooie en bijzondere aan dit soort projecten!
Roos: En uiteraard word je vrienden.

Meer bij peking dan bij Terra? Voor wat betreft saamhorigheid enzo?
Art: Nee misschien zelfs minder omdat je bij Peking soms duizenden kilometers uit elkaar zit terwijl je bij Terra op 1 eiland zit.
Roos: Misschien wel omdat je meer contact hebt want je zit op 1 plek met heel de groep, bij Peking reizen we rond in verschillende groepen.

Ah ja dan heb je misschien meer met een kleine groep
Roos: Klopt ook ja.

Hebben jullie zelf ook een favoriet in TI?
Roos: Tuurlijk maar dat zeggen we niet.
Art: Ja! Roos! Haha!
Roos: Haha.

Kunnen jullie iets vertellen over de nieuwe spelregels bij PE dit jaar? Vonden jullie dat een verbetering t.o.v. het jaar daarvoor of juist niet? Zoals de sudden death.
Roos: Ja, zeker, Krieke en Nathalie waren een samengesteld koppel dat nieuw was qua spelregels. En dit jaar hebben we daarop verder gebouwd, let maar op.
Art: Oei, wat ben je nu aan het verklappen Roos?
Roos: Tja, met fatale afloop voor Jeroen en Manja, klote was dat voor hun.
Roos: Kleine tip toch? My lips are seales vanaf nu.
Art: Sudden death maakte het veel spannender, alleen was het voor Jeroen en Manja inderdaad wel heel zuur.

Wat zijn jullie toekomstplannen? Hebben jullie bepaalde doelen gesteld of hebben jullie bepaalde verwachtingen over wat jullie over een aantal jaren willen doen/hebben bereikt?
Roos: Ik wil wat meer gaan ijveren in België voor de stand up comedy en cabaret.
Art: Nee, ik heb zelfs geen idee wat ik morgen ga doen. Laat staan over een paar jaar.
Roos: In NL leeft dat enorm en wij hebben dat bijna niet. Maar dat is ook maar een droom, we zien wel, het is veilig om van dag op dag te leven als je in de media werkt want het kan zo maar afgelopen zijn morgen en dan gaan we lesgeven. Voor mij hoeft het niet per se in de schijnwerpers te zijn.

Stand up comedy en cabaret? Da's heel wat anders..
Roos: Mijn passie. Ik hou van Hans Teeuwen.

Art: En ga ik weer filmpjes maken bij NOVA. Achter de schermen dus.

NOVA bestaat dan niet meer Art
Art: Ow, dat mag je niet zeggen dat NOVA dan niet meer bestaat!
Roos: Klopt, erg dat nova er niet meer is, schandalig.
Art: Wel allemaal de petitie op internet tekenen he! (www.novamoetblijven.nl)

Roos je bent nu bijna 30 hoe zie jij je toekomst.. Met wel of geen kinderen.. Dit zal lastig te combineren zijn.
Roos: Dan ga ik maar met een zwangere buik presenteren haha. Waarom krijgt een vrouw altijd dat soort vragen?
Art: Omdat ik niet zwanger kan worden.
Roos: Ik heb nog twee jaar te gaan voor ik 30 word, het kriebelt nog niet, ik kan er ook eentje adopteren he. Indië, China. Als het te laat zou zijn. Voorlopig nog niet aan de orde.

Komt er ook een DVD van Terra Incognita, en wanneer komt die van PE 2 uit?
Roos: Ik denk van niet.
Art: Oei, dat weet ik niet.
Roos: Ik ook niet, ik heb wel gevraagd of die van PE2 uitkomt, en ze twijfelen nog, als die er komt is het als PE3 loopt dus ergens in het voorjaar.

Ohja nog een allerlaatste dan. Als er een fandag komt zouden jullie eventueel van de partij willen zijn?
Roos: Als we erbij kunnen zijn graag. Ik moet wel in het land zijn he.
Art: Als het met de agenda's lukt, tuurlijk!

Hebben jullie nog een vraag aan de kijkers?
Art: Vraag aan de kijkers? Nee, wel een opmerking mag dat ook?
Roos: Een vraag aan de kijkers ? Mmm.
Roos: Ik heb zoveel opmerkingen, haha.
Art: Ok. Ik zou wel vragen aan iedereen om Terra wat tijd te gunnen. Het is een nieuw programma met nieuwe regels, nieuwe elementen en dat is altijd ff wennen.
Roos: Laat je meeslepen.
Art: Maar ik kan jullie beloven, er komt nog veel spanning, emotie en drama! Wacht rustig af, zou ik zeggen! Of beloof ik nu teveel Roos?
Roos: Nee hoor, ik sluit me volledig bij je aan.

Je bent welkom op ons forum hoor Roos
Roos: Ik zit er al veel op.

Mag ik dan deze gelegenheid nemen jullie zeer hartelijk te danken namens ons allen. En jullie veel succes bij Peking wensen
Art: Het was me een waar genoegen!

Ons ook

Roos: Dank je, heel lief, veel succes jullie met de website, en ik vond het heel fijn.

Dank jullie wel en tot een volgende keer
Roos: Graag gedaan. Tot ziens, schrijfs, hoors.
Art: Tot na Peking waarschijnlijk! Veel groeten en succes met jullie mooie site!
Roos: Hou jullie goed.